Lo pòble Nissart mai en finala !
Da Matèu Blas
Li siam ! Petan, li siam !
Moment tant asperat da cada suportaire dau GIM, lo noastre Club s’en torna au Stade de France.
D’efèct, lu roges e negre an fin finala agantat lo sieu bilhet per una finala de Copa ! Après la desilusion dau 2006 contra Nancy en finala de la paura Copa de la Liga, l’OGC Nissa rescontrerà Nantes lo 7 de mai que ven à Sant-Denis per provar de víncher lo sieu promier títolo màger despí lo 1997.
Que d’aqueu temps, lo GIM visquèt una sason catastròfica en campionat, condemnat à la calada en D2. E pura, s’en montèt à Paris (si jugava encara au Parc des Princes) per chapar lo sieu darrier títolo après d’una victòria ai penalties en còntra de Guingamp. 7 000 Nissarts auguèron la fortuna de chelebrar aquesta victòria tant istòrica coma inasperada ! Fa ja 25 ans e lo Club a ben cambiat… Per l’anecdòta ai mai joves, lu Nissart sublèron e virèron l’esquina mentre que l’imno francés foguèt sonat ! Pròpi un escàndalo à l’épòca, v’imaginatz.
Per còntra, lo 2006 foguèt un desastre en pròpi. Esquasi 30 000 Nissarts montèron à Paris, segurs de la superioritat de la banda à Vahirua, Traoré e Pancho Abardonado… Pròpi un terramòto per lo pòble nissart. Mas aquò es ben Nissa, siam aquí quora degun n’aspera e soventi-fès incapable de ganhar quora siam bei favorits. Tot lo monde si pensava alora que lo GIM avia mancat lo sieu apontament embe l’istòria e qu’eraviam pas fachs per la glòria, nautres.
Aquest’an, juguerem lo FC Nantes, tornamai à Sant-Denis per denembrar e escobar lu marrits sovenirs dau 2006. Es l’escadença de si reconciliar embe l’istòria e repilhar per dau boan la noastra caminada. Lo FC Nantes, club totplen popular en França per causa d’un football champagne de passatemps que marquèt lu ments, serà de segur un advèrsari redobtable e sostengut da una màger part dei amators de balon francés. Au contrari, maugrat toi lu esfoarçs fachs da la Direccion actuala, lo GIM patisse encara d’un marrit imatge. Un imatge de Club un pauc à despart, mau capit. Non dirai qu’aquest’imatge mi desplas tant la França dau balon n’a jamai ajudat mentre toti li espròvas qu’avem passadi. Ren qu’aquest’an à la seguida dau Nissa-OM, pauc numerós son lu forestiers que n’an defendut…
Aquesta finala es doncas l’escadença perfècta per cridar au monde lo noastre amor de Nissa, lo noastre particularismo e lo fach que s’en batem de coma siam percebuts en-delà de Var ! Tota una generacion nòva de suportaires porrà puar à Sant-Denis, mesclada emb’ai ancians dau 2006 e dau 1997 (e dau 1978 ?). Lu Nissarts seràn doncas mai aquí, en familha, tra amics ò da solet. Lu Nantés seràn bessai 30 ò 40 000 mas nautres serem 1. Un pòble en finala, lèst per enfin laissar cridar la sieu fiertat de sostenir esto Club.
Ieu, mesquin, que n’avii basta qu’un an sus l’esquina en lo 1997 e que non avii chapat de bilhet per lo 2006, serai d’aquesta generacion ! Una generacion qu’a pas verament conoissut li galèras de la segonda division mas que s’es bastida sus la fin dau Rai, sus lu sauvetatges à l’ùltima jornada à la gràcia d’una diferença de gòls mens poirrida que lo 18en, sus li credenças d’un avenir milhor… Avem manjat lo noastre pan negre, es vengut lo temps dau pan blanc ! E avem pròpi una fam de lop, avem.
Fins à la victòria, sempre !
