Garderem lo moral !
Da Matèu Blas
Cen que si devia debanar s’es evidentament debanat…
Avem mai perdut una finala qu’avem jamai jugada realament. Faia ja doi mes qu’èra complicat sus lo camp per lu noastres jugaires mas eraviam toi à esperar una finala de fuec embe 11 guerriers, lests per nhacar lu Canaris.
Mas non, tot s’es debanat coma crent. 90 minutas de suplici sensa ren per li creire e una desfacha sus d’un penalty marcat da Blas (paure de ieu !). Manco un gòl per faire espetar la tribuna…
Ren de ren. Urosament que s’eraviam organisat un beu avant-partida, ben esportiu tra li bièras, lo calor, l’arribada au “Square Diderot” de Sant-Denis e lo sieu bordeu mostre e fin finala lo cortetge fins a l’estadi. Una jornada longuíssima, en propi. Qué pecat de non aver poscut festejar un títolo a 25 000.
Avem travessat toti li emocions a la seguida de la partida: la decepcion, la ràbia, la desperacion e tornamai… l’esperança ! Coma dins toti li istòrias d’amor, passam tra toti li emocions. Mas li tornerem toi ensems, de segur. Lo sabèm que sostenir lo GIM es pròpi un camin de crotz. Siam naissuts per sofrir e ren per la glòria.
Mas ensin va la vida, cau regarjar davant e contunhar, gardar la fet. Fin finala, es basta que de balon. Esperi que serà un electrò-chòc per la Direccion britànica que pilherà li boani dechisions per enfin nen far ganhar un títolo. D’efèct, tot non es da jità a la rementa. Toi lu bei projècts qu’avion espelit alentorn de la Finala dins la Vila dònon d’esper per li annadas que venon. Dai mieu 26 printemps, avii pas jamai vist Nissa tant acolorida de roge e negre e sobretot embe tantu eslogans en lenga nostrala. Pensi notadament ai afichas fachi da Coun en colaboracion embe l’OGC Nissa. Pròpi una capitada.
Alora, sensa dubi, li tornerem toi ensems per víncher e enfin poder radunar lo Pòble nissart alentorn d’un moment de jòia comun après toti li recenti fachendas qu’a travessat.
La glòria es pas facha solament per lu autres…
Cau compartir un pauc.
