Dau Rai a San Siro
L’itinari d’un Rascassier
Da Patrici Arnaudo
Bonifassi, Bonifaci, Bonifacy... Li son un molon au nòstre da portar aqueu nom... En lo paìs nissard li a de Bonfassi que vendan de vins o de Giorginas, un Bonifacy, preire e istorian un pauc ronhós, qu’era gaire amic m’ai francés... Si di qu’es un nom de maion « augural », es a dire que a per tòca de preveire l’avenir...
Lu bonifaci son de gens qu’aurian un « Bòn » destin, en qu van arribar de « bòni fachendas »... e lo Bonifaci que ven de nos laissar...si pòu dire qu’a augut, dau bòn, una vida de l’autre monde...
Tòni Bonifaci, a creissut en li carrieras de Vilafranca, dont lu sieu parents tènon un osterìa « La Barmassa ». Es alhà qu’empara de jugar au balon, en li carrieras estrechi dau vilatge. Es la guerra e lu pichoi juègan embé cen que pòdon « aqueu qu’avia un balon durmia ensem’eu en lo liech, de la paur de lo si faire raubar »...diia lo vilafranquier que juèga encara en l’equipa de la rada, quora ientra en seleccion nacionala dins la categoria « junior »...
Vito-vito, l’OGC Nissa lo fa firmar. En lo 1950, après de 2 mes de campionat, lou Gim es en darriera posicion, a 19 ans, Bonifaci si deu contentar de l’equipa reserva. Yeso Amalfi, jugaire brasilian, idòla de tot un pòble va veire lo president en li demandant de titularisar lo novelari e en li diguent : « se juègui ‘mé lo jove, aquest’an, serem campions »... E lu son estats ! Coma l’an d’après quora lo Gim serà lo promier « club » francés da conservar lo sieu tìtolo... embé, a la sieu tèsta, Bonifaci qu’en lo fra-temps es vengut titulari de la seleccion Francesa.
Sus-lo-còup, Bonifaci ven una celebritat, donna d’intervistas, fa de reclamas, participa ai promieri emissions de television ‘mé d’ « estars » de l’època coma Miqueu Simon , Marceu Pagnol o encara Jàco Anquetil... la fama dau pichon de Vilafranca passa li frontieras...Talament que l’Inter de Milan lo vòu recrutar ! Bonifaci firma e s’en va en Lombardia. Problema : lu italians vòlon pas de forestiers en lo « calcio » ! Coma ? Un nissart considerat com’estrangier en Italia ?? Aquela mai... Durant de mes Bonifaci porrà pas jugar , caurà lo plaidejar dau sieu avocat en lu tribunals italians per desblocar la situacion e quauqui mes plus tardi lo jove internacional francés, si ganha lo « scudetto ».
Crèsi finda qu’es estat elegit plus boan jugaire de serie A... enfin mi sembla... mas aquò es pas gaire important que d’aquèu temp lo balon èra pas encara vengut aquel’ espòrt indivual que lu jugaires si baton per un penalti, per miliorar lu « estats » ò si ganhar lo balon d’òr... Lo pichin mitan de terren nissart s’en batia la tèsta de tot aquò :
« Ai totjorn jugat per m’amusar » diia Bonifaci.
L’Inter, Bolonha, Vicenza ò lo grand Torino, Bonifaci farà pantaiar lu « tifosi » italians e aquò 30 ans denant Platini !!!
Pura lo sieu passatge en Itàlia metrà un arrest a la sieu carriera internacionala. D’efèct, la federacion francesa porrà pas pagar li asseguranças ai « clubs » italians... Lo nissart costa mai car que Raymond Kopa en pròpi ! E Toni porrà jamai plus jugar en equipa de França...
E m’aquò, esquasi toi lu especialistas dau balon l’an oblidat e pura n’i a que si pensan, qu’ensem eu, la França seria estada campiona dau monde en lo 1958.
Maugrat aquesta celebritat, lo vilafranquier era restat un baudo simple que revenguèt viure a Vilafranca e que diia totjorn que tant que veia la rada, la vida li venia a ben...
Avia retrovat li pichini carrieras dau vilatge dont li gens lo veion faire li crompas e portar lu cavagnòus de lieumes per lo restaurant familial...Vilafranca, una vila que l’estadi pòrta lo siéu nom e dont repaua per l’eternitat...
Avia dich au jornalista Bernard Morlino, « mòrt, mi caurà lo telefonet en la miéu tomba, m’aquò mi soneràs per mi donna li resultas dau Gim »...
Bonifaci n’a laissat lo 21 de Decembre, despi lo camalable a sonat 3 còups... per li dire que lo Gim avia ganhat....
Rascassier : Nomenalha dei abitants dau pichin vilatge de pesca de Vilafranca.
